საყლაპავის შედარებით იშვიათი დაავადებები

ციტომეგალოვირუსით გამოწვეული- საყლაპავში ეროზიების, შემდგომ წყლულის განვითარებით. დიაგნოზი დასტურდება ვირუსოლოგიური და იმუნოჰისტოლოგიური კვლევის მეთოდებით;
• ბაქტერიული ეზოფაგიტი-საყლაპავის ლორწოვანზე თეთრი ან მოყვითალო ფერის ნადებით. დიაგნოზის ვერიფიცირება ხდება ბიოპტატების ბაქტეროლოგიური და ჰისტოლოგიური გამოკვლევებით. ხშირია იმუნოდეფიციტით დაავადებულ პაციენტებში.
• წამლისმიერი ეზოფაგიტიები-ყველაზე ხშირად იწვევენ ანტიბიოტიკები (დოქსაციკლინი, ტეტრაციკლინი და სხვა), არასტეროიდული ანთებ საწინააღმდეგო საშუალებები, კალიუმის ქლორიდი და სხვა.
• კანდიდოზური ეზოფაგიტი-ძირითდი სიმპტომია ოდინოფაგია (ტკივილი ყლაპვის დროს). ენდოსკოპიით საყლაპავში ჩანს მოთეთრო-მოყვითალო ლაქოვანი გამონაყარი შემოფარგლული ერითემატოზური ზონით.
• კოროზიული ეზოფაგიტი-საყლაპავის დამწვრობა-ვითარდება ტუტე, მჟავე, მძიმე მეტალების მარილების ან სხვა ქიმიური ნივთიერებების შემთხვევით ან თვითმკვლელობის მიზნით მიღების შედეგად. ვითარდება ნივთიერების კონცეტრაციასა და ზემოქმედების ხანგრძლივობაზე დამოკიდებული ლორწოვანის ანთება, ზოგჯერ ლორწქვეშა და კუნთოვანი ქსოვილის ნეკროზული ცვლილებებით. ნეკროზის მიდამოში ჩნდება წყლულები შემდგომში საყლაპავის შეხორცებებით და შევიწროებით. მძიმე შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს სისხლდენა და საყლაპავის პერფორაცია. მკურნალობისთვის ინიშნება ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები, გლუკოკორტიკოიდები, ტარდება შოკის საწინააღმდეგო ძღონისძიებები.